Bartsìo(-dis-Aup)
Bartsia alpina
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Nom en français : Bartsie des Alpes.
Descripcioun :Planto poulideto emé si flour vióuleto que s'atrovo dins li relarg umido de mountagno. A uno cambo carado e peludo. I'a pas de proublèmo pèr la determinacioun, sufis pamens de pensa à la bono famiho (Orobanchaceae) que la flour ramento bèn. Es uno planto à mita parasito.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 25 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Bartsia
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pelouso umido
- Prado umido
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Bartsia alpina L., 1753
Pato-d'aragno
Nigella damascena
Ranunculaceae
Àutri noum : Barbo-de-capouchin, Erbo-de-capouchin, Barbudo, Nielo-barbudo, Pebre-de-capounchin.
Noms en français : Nigelle de Damas, Barbe-de-capucin.
Descripcioun :La pato-d'aragno es uno poulido planto de l'an di flour bluio que trachis en ribo de camin, dins lis ermas e li champ. Soun noum èi de vèire emé si fueio proun penado e primo coume de pato d'aragno. Au contro de la nielo-bastardo que ié sèmblo un pau, a de lòngui bratèio que remounton sus li coustat de la flour e peréu lou fru èi bèn diferènt. Coumpara emé Nigella hispanica.
Usanço :Se pòu faire d'òli emé li grano ; aquest èi bon contro l'inflamacioun e li proublèmo d'alergìo.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Nigella
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Liò : Champ
- Roucaio
- Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Nigella damascena L., 1753